Η Γη της Ελιάς τρίτος κύκλος: Όπως θα δούμε από τα πρώτα επεισόδια του 3ου κύκλου η Ιουλία υποπτεύεται ότι έχει μια κόρη με τον Στάθη… Διαβάστε πρώτοι στο pythia.gr όλα όσα θα δούμε και όλες τις εξελίξεις στη Γη τη ελιάς.

Γη της Ελιάς: Ο Μάνος απολογείται στην Μαρίνα…

Η Ιουλία αποφασίζει να μιλήσει στον Στάθη κι εκείνος όπως είναι φυσικό την ρωτάει γιατί το μαθαίνει τώρα, τόσα χρόνια μετά.

«Τι να σου πρωτοπώ; Έχω κάνει πολλά λάθη! Πάρα πολλά. Με έχουν πνίξει τα πάντα. Από 17 χρονών δεν ύψωσα ανάστημα τότε στον Ιπποκράτη, χωρίσαμε! Δεν φρόντισα τη Μυρτάλη όπως έπρεπε! Δεν πήρα είδηση τίποτα! Και μαζί σου έκανα λάθος! Το παραδέχομαι! Αγόρασα τον ελαιώνα κρυφά! Ότι πίστευα ότι κάνω για το καλό των άλλων ήταν λάθος! Είμαι λάθος! Από πάνω ως κάτω, είμαι λάθος! Ανυποψίαστη θα φύγω από αυτή τη ζωή!

Σε κανέναν δεν στάθηκα ουσιαστικά! Ούτε καν στον Ισίδωρο! Έμεινε χήρος τόσο νέος και εγώ δεν νοιάστηκα να εμβαθύνω! Μια επιπολαιότητα η ζωή μου.. μια επιπολαιότητα και μισή! Αλλά αυτό, αν συμβαίνει αυτό.. αν υπάρχει μια κόρη δική μου εκεί έξω τόσα χρόνια και εγώ να μην έχω πάρει είδηση; Να την μεγαλώνουν άλλοι, σαν δικό τους παιδί; Αυτό με ξεπερνάει! Να ανέβω σε μηχανή εννιά μηνών; Γιατί; Τι μυαλά κουβαλούσα; Πες μου Στάθη, τι μυαλά κουβαλάω ακόμα;»

Ο Στάθης κάθεται και ακούει όλη αυτή την ώρα μέχρι που παίρνει ξανά τον λόγο.

«Ηρέμησε κι άκουσέ με! Σταμάτα… μην κλαις! Δεν φταις εσύ! Μην τα φορτώνεις όλα στον εαυτό σου. Γεννήθηκες σε μια οικογένεια εύπορη, σε μια οικογένεια με δύναμη! Ήσουν πολύ μικρότερη από τα τρία αδέρφια σου. Σε είχαν σαν πριγκίπισσα, σε μεγάλωσαν λάθος. Κάθε σου επιθυμία, διαταγή. Δεν θα σου χρυσώσω το χάπι, ναι είσαι κακομαθημένη. Πολλές φορές κι επιπόλαια.

Όμως έχεις καλή ψυχή Ιουλία. Και το ξέρω.. έχεις ένα διαβολεμένο πείσμα, αλλά αυτό δεν είναι μόνο δικό σου ελάττωμα. Είναι και δικό μου! Και της κόρης μου. Μανιάτες είμαστε. Τα κρατάμε ορισμένα πράγματα. Και δεν συγχωρούμε εύκολα. Ούτε εγώ συγχωρώ εύκολα. Μη σου πω και καθόλου καμιά φορά.

Μην πάρεις τα λόγια αυτά που σου λέω τώρα, σαν αδυναμία. Ούτε σαν επιστροφή στη σχέση μας. Είσαι όμως μια γυναίκα που αγάπησα βαθιά και θέλω να είσαι καλά… Θεωρώ πολύ σημαντική αυτή τη στιγμή σου. Κατάλαβες πολλά.. και ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξεις, να διορθώσεις…

Κι εγώ τρελαίνομαι στην ιδέα ότι μπορεί εκεί έξω να υπάρχει ένα παιδί δικό μου. Σε μεγάλη ηλικία.. κι από προχτές σκέφτομαι συνέχεια πώς να είναι, αν σου μοιάζει, αν μοιάζει σε μένα, αν σπούδασε, αν είναι καλός άνθρωπος στην κοινωνία. Τι χαρακτηριστικά έχει πάρει από μένα και τι από σένα.. αν είχε καλούς γονείς.

Χιλιάδες πράγματα σκέφτομαι και τρελαίνομαι. Θέλει υπομονή.. και μπορεί τελικά να μην υπάρχει και κανένα παιδί εκεί έξω. μπορεί όντως να γεννήθηκε νεκρό, να σου είπαν την αλήθεια.

Παρόλα αυτά, δεν αλλάζει την επιπολαιότητά σου να ανέβεις σε μηχανή εννιά μηνών έγκυος!. Όμως ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω… πίστεψέ με. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις αυτή τη στιγμή είναι να συγχωρέσεις τον εαυτό σου, να γυρίσεις σελίδα, να αλλάξεις τα κακώς κείμενα, να διαγράψεις ότι σε πλήγωσε, να μην επαναλάβεις τα λάθη σου … μπας και μαλακώσει η ψυχή σου…»