Επτά ύπουλες συνήθειες που σαμποτάρουν την σχέση μας

Ορισμένες ανθυγιεινές συμπεριφορές σε μια σχέση είναι προφανείς – πράγματα όπως το ψέμα, η εξαπάτηση, οι φωνές και το να δείχνουμε τον άλλο (ότι φταίει). Υπάρχουν όμως και πιο ύπουλες συνήθειες που αναπτύσσουν τα ζευγάρια χωρίς να συνειδητοποιούν πόσο επιζήμιες μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα.

Ζητήσαμε από τους θεραπευτές να προσδιορίσουν με ακρίβεια τα φαινομενικά ασήμαντα πράγματα που κάνουν τα ζευγάρια όλη την ώρα (και τα οποία) βλάπτουν κρυφά την σχέση τους.

Είναι φυσιολογικό – ακόμα και υγιές! — να έχουμε ενδιαφέροντα που διαφέρουν από αυτά του συντρόφου μας. Ακριβώς επειδή ο σύντροφός μας αγαπά την μουσική κάντρι δεν σημαίνει ότι πρέπει να φορέσουμε καουμπόικο καπέλο και να τρέξουμε στην συναυλία του Λουκ Μπράιαν. Ωστόσο, μπορούμε να βρούμε λίγους τρόπους για να υποστηρίξουμε τα πάθη του συντρόφου μας, ακόμα κι αν δεν είναι απαραίτητα το καλύτερο πράγμα για εμάς.

«Για παράδειγμα, εάν ο σύντροφός μας θέλει να μοιραστεί ένα τραγούδι μαζί μας, είναι σημαντικό να δείξουμε ενδιαφέρον για αυτό που του αρέσει ή να το ακούσουμε, ακόμα κι αν δεν μας αρέσει αυτό το είδος μουσικής», λέει στην HuffPost η Αγκιμπέιλ Μέικπις θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας με έδρα το Λος Αντζελες. «Διαφορετικά, η έλλειψη αναγνώρισης των ενδιαφερόντων του συντρόφου μας μπορεί τελικά να προσθέσει την αίσθηση ότι τα πάθη του – ή ότι ο ίδιος – είναι μη αποδεκτά στην σχέση μας».

«Δεν χρειάζεται να απολαμβάνουμε το τραγούδι, αλλά απλώς το να ακούμε ή να συζητάμε για το τι μπορεί να απολαύσει ο σύντροφός μας, παρέχει την απαραίτητη υποστήριξη», πρόσθεσε.

Εκφράζουμε την εκτίμησή μας όταν ο σύντροφός μας, μας αγοράζει ένα δώρο, σχεδιάζει ένα ταξίδι το Σαββατοκύριακο ή μας κάνει κράτηση για ένα μασάζ. Αλλά μπορεί να ξεχάσουμε να αναγνωρίσουμε (τα παραπάνω) ότι είναι μικροί, καθημερινοί τρόποι που ελαφρύνουν το φορτίο μας. Η παραμέληση της αναγνώρισης αυτών των προσπαθειών μπορεί να γεννήσει δυσαρέσκεια με την πάροδο του χρόνου.

«Οι καλές σχέσεις δεν αφορούν μεγάλες χειρονομίες. Χτίζονται και διατηρούνται μέσα από τις μικρές, καθημερινές στιγμές», είπε η θεραπεύτρια Νικόλ Σάουντερς από το Σάρλοτ της Βόρειας Καρολίνας. «Το να μην παρατηρήσουμε και να (μην) επικυρώσουμε τον σύντροφό μας για όλη τη δουλειά που κάνει στην σχέση – ακόμα κι αν είναι κάτι που «πρέπει» να κάνει, όπως να αδειάζει το πλυντήριο πιάτων – είναι μια χαμένη ευκαιρία να χτίσουμε θετική σχέση».

Ας μην θεωρούμε δεδομένες αυτές τις μικρές πράξεις. Ό,τι κι αν κάνει ο σύντροφός μας για να κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη, αξίζει αναγνώριση.

«Αυτό μπορεί να είναι να γευόμαστε το αγαπημένο σας σνακ εκεί που προμηθεύεται, να στρώνουμε το κρεβάτι όπως μας αρέσει ή να μας χαιρετούν με μια αγκαλιά επειδή ξέρουν ότι το φυσικό άγγιγμα είναι η γλώσσα αγάπης μας», λέει η Σάουντερς. «Τότε, ας τους πούμε ένα ειλικρινές ευχαριστώ! Μπόνους – είναι επίσης ένας καλός τρόπος για να ενισχύσουμε συμπεριφορές που θέλουμε να συνεχίσουμε να βλέπουμε».

Το να παραλείπουμε το περιστασιακό ντους δεν είναι κάτι σοβαρό, αλλά όταν η παραίτηση από τη βασική περιποίηση γίνεται συνήθεια, μπορεί να εμποδίσει την οικειότητα και να γίνει πηγή σύγκρουσης στη σχέση.

«Το να μην βουρτσίζουμε τα δόντια, να (μην) κάνουμε ντους, να (μην) ξυριζόμαστε κ.λπ. μπορεί να πράξη απερισκεψίας απέναντι στους συντρόφους μας, ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι τους ενοχλεί και ότι δεν σκοπεύουμε να το χειριστούμε καλύτερα», δηλώνει ο θεραπευτής από τη Βόρεια Καλιφόρνια, Κουρτ Σμιθ, ο οποίος ειδικεύεται στη συμβουλευτική ανδρών.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι η κακή υγιεινή μπορεί μερικές φορές να είναι μια εξωτερική εκδήλωση μιας κατάστασης ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη. Εάν παλεύουμε με κίνητρα σε άλλους τομείς της ζωής μας, αισθανόμαστε αισθήματα αναξιότητας ή κοινωνικής απόσυρσης, ας μιλήσουμε με τον σύντροφό μας και ας σκεφτούμε να κλείσουμε ένα ραντεβού με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας, επίσης.

Η κριτική γίνεται όταν ένα παράπονο στη σχέση εκφράζεται ως ελάττωμα χαρακτήρα, έχει πει στην HuffPost ο θεραπευτής ζευγαριών Ζακ Μπρίτλε.

Για παράδειγμα, μπορεί να ”τα χώσουμε” στον σύντροφό σας και να του πούμε κάτι σαν: «Πάντα αργείς για δείπνο. Γιατί δεν μπορείς ποτέ να είσαι στην ώρα σου; Είσαι τόσο απρόσεκτος».

Όταν καταφεύγουμε στην κριτική, τοποθετούμε (αυτομάτως) τον σύντροφό μας σε άμυνα, κάτι που συχνά οδηγεί σε λογομαχία – όχι στη θετική αλλαγή που ελπίζουμε να δούμε, λέει η Μέικπις. Με τον καιρό, αυτά τα σκληρά λόγια μπορούν να βλάψουν την αυτοεκτίμηση του συντρόφου μας και να δημιουργήσουν σε συναισθηματική απόσταση μεταξύ μας.

«Αν θέλουμε οι σύντροφοί μας να κάνουν κάτι διαφορετικά, θα πρέπει να τους ζητήσουμε (με διαφορετικό τρόπο) να αλλάξουν τις ενέργειές τους, αντί να δηλώνουμε μια αρνητική κρίση», δηλώνει η Μέικπις.

Έτσι, όσον αφορά στο παραπάνω παράδειγμα, θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε να πούμε: «Νιώθω ότι με περιφρονείς όταν δεν μου λες ότι αργείς. Καλό θα ήταν να τηλεφωνήσεις εκ των προτέρων, ώστε να προγραμματίσω το δείπνο ανάλογα».

Όταν ξεκινάμε για πρώτη φορά να βγαίνουμε με κάποιον, δεν είναι ασυνήθιστο να περάσουμε μια περίοδο του μέλιτος όπου περνάμε τον περισσότερο χρόνο μαζί. Αλλά μετά από λίγο, αν εξακολουθούμε να επικεντρώνουμε όλη μας την ενέργεια στον σύντροφό μας, ενώ παραμελούμε τους φίλους, την οικογένειά σας και άλλα ενδιαφέροντα, (αυτό) θα μπορούσε να είναι ένα κακό σημάδι για τα όσα θα έρθουν.

«Όταν τα ζευγάρια ”παγιδεύονται” πολύ μαζί, (αυτό) ασκεί μεγάλη πίεση στη σχέση», λέει η Σάουντερς. «Η διατήρηση της σχέσης με κάθε κόστος μπορεί να γίνει ο στόχος, επειδή κανένας από τους δύο συντρόφους δεν έχει ξεχωριστή ζωή ή σύστημα υποστήριξης. Μπορεί να νιώθεις ότι η ζωή θα τελειώσει αν τελειώσει η σχέση».

Για να αποφύγουμε αυτή την τοξική παγίδα, ας βεβαιωθούμε ότι συνεχίζουμε να καλλιεργούμε την ταυτότητα, τα ενδιαφέροντα και τις ουσιαστικές σχέσεις μας έξω από την ρομαντική σας σχέση.

«Είναι σημαντικό να έχουμε χρόνο χώρια (και) τακτικά, είτε πρόκειται να βγαίνουμε έξω κάνοντας διαφορετικά πράγματα με διαφορετικούς ανθρώπους είτε απλά να περνάμε τις βδομάδες απολαμβάνοντας ξεχωριστές παραστάσεις ή σε διαφορετικές αίθουσες (να κάνουμε) διαφορετικά χόμπι», λέει η Σάουντερς.

Το να ρίξουμε μια κρυφή ματιά στα μηνύματα του συντρόφου μας ή στο Instagram του, μπορεί να φαίνεται αρκετά αθώο, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί παραβίαση του απορρήτου του και ένδειξη υποκείμενων προβλημάτων μεταξύ μας.

«Αν βασιζόμαστε στην πρόσβαση στο τηλέφωνο του συντρόφου μας για να επιβεβαιώσουμε την πιστότητά του, αυτό αντικατοπτρίζει μεγάλη έλλειψη εμπιστοσύνης μέσα στη σχέση», λέει η Μέικπις.

Είναι λογικό -όχι ύποπτο ή ανέντιμο- τα άτομα σε σχέσεις να θέλουν να διατηρήσουν κάποια ιδιωτικότητα και αυτονομία από τον σύντροφό τους.

«Πολλοί άνθρωποι σε σχέσεις επιθυμούν λίγη από τη δική τους, αγαθή, ανεξαρτησία», έχει πει ο ψυχολόγος Ράιαν Χόουζ στην HuffPost. «Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλουν να χωρίσουν. Συχνά αγαπούν τις σχέσεις τους και θέλουν να αντέχουν, αλλά θέλουν επίσης λίγη από τη ζωή τους για τον εαυτό τους – και αυτό δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα».

Ας αντισταθούμε στην παρόρμηση να ελέγξουμε ο ένας την συσκευή του άλλου. Αντίθετα, ας είμαστε τόσο ευάλωτοι ώστε να μιλήσουμε για τις ανασφάλειες που μας οδηγούν στην κατασκοπεία εξαρχής.

Η τήρηση του λόγου μας – ακόμα και όταν πρόκειται για μικρά πράγματα – συμβάλλει σημαντικά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και στο να κάνει τον σύντροφό μας να αισθάνεται ότι τον αγαπούν και τον εκτιμούν. Αντίθετα, όταν έχουμε την συνήθεια να λέμε ότι πρόκειται να κάνουμε κάτι και στη συνέχεια να το απορρίπτουμε είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, (αυτό) μπορεί να δημιουργήσει μια ”σφήνα” ανάμεσα σε εμάς και τον σύντροφό μας με την πάροδο του χρόνου.

«Αυτό μπορεί να έχει διάφορες μορφές, από την παρακολούθηση και την φροντίδα της λήξης της μίσθωσης του αυτοκινήτου, μέχρι την ολοκλήρωση της εγκατάστασης των σανίδων στο οικογενειακό δωμάτιο, (αλλά και) μέχρι το άδειασμα του πλυντηρίου πιάτων καθημερινά όπως είχε υποσχεθεί, έως το να μην είναι έτοιμος να πάει κάπου στο προσυμφωνημένο χρόνο», λέει ο Σμιθ.

Ας δοκιμάσουμε να ορίσουμε υπενθυμίσεις για να ολοκληρώσουμε σημαντικές εργασίες, είτε στο τηλέφωνό μας ή να τις γράψουμε ώστε να μην τις ξεχάσουμε. Ας δεσμευτούμε μόνο για εργασίες που ξέρουμε ότι θα μπορέσουμε να διεκπεραιώσουμε, κι ας δώσουμε ρεαλιστικά χρονικά πλαίσια για να τις κάνουμε. (Με άλλα λόγια, ας μην δώσουμε υπερβολικές υποσχέσεις προσπαθώντας να ευχαριστήσουμε τον σύντροφό μας). Και αν φαίνεται ότι (κάτι) δεν θα μπορέσουμε να το κάνουμε, τότε ας ενημερώσουμε τον σύντροφό μας το συντομότερο δυνατό.

«Ας εξηγήσουμε ακριβώς γιατί δεν μπορούμε το διεκπεραιώσουμε», έγραψε για την Verywell Mind η συγγραφέας σχέσεων Σερί Στρίτοφ. «Ας κάνουμε αυτού του είδους τις καταστάσεις την εξαίρεση, όχι τον κανόνα, ειδικά καθώς εργαζόμαστε για να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη».