Αντέχουμε ή όχι αμέτρητα αδιάβαστα μέιλ και τι δείχνει αυτό για τον χαρακτήρα μας

Έχουμε μηδέν μη αναγνωσμένα μέιλ ή 23.764; Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν βάσει αυτής της απάντησης.

Αναζητάμε την ψυχολογία πίσω από αυτές τις συμπεριφορές και τι λέει για κάθε τύπο ανθρώπου. Και τι γίνεται αν η μέθοδος που ακολουθούμε μας προκαλεί προβλήματα, όπως φίλοι που αισθάνονται πληγωμένοι, αδυναμία αμεσότερης ανταπόκρισης, ή ενόχληση που είμαστε κολλημένοι στην οθόνη μας; Ας συνεχίζουμε να διαβάζουμε τι σκέφτονται οι θεραπευτές για όλα αυτά.

… Ιδού μερικές εξηγήσεις:

Εχουμε κοινωνικό άγχος ή είμαστε εσωστρεφείς

Μπορεί να νιώθουμε άγχος όταν συναλλασσόμαστε με ανθρώπους — ακόμα και μέσω τηλεφώνου— ή να είμαστε εσωστρεφείς. (Για την ιστορία, και τα δύο είναι εντάξει!) «Για πολλούς, οι ειδοποιήσεις μπορεί να προκαλέσουν πίεση για απόκριση, να σκέφτονται υπερβολικά τι ειπώθηκαν [ή] τι πρέπει να πουν ως απάντηση, να νιώθουν ότι η ”κοινωνική μπαταρία” τους εξαντλείται και πολλοί άλλοι λόγοι», εξηγεί η Τζέιμι Ντούμλερ, αδειούχος κλινικός κοινωνικός λειτουργός με την Thriveworks στη Βηθλεέμ της Πενσυλβάνια, η οποία ειδικεύεται στην κατάθλιψη, την ΙΨΔ, το άγχος, το στρες και τις σχέσεις.

Είμαστε τελειομανείς

Η ντροπή μπορεί επίσης να μπει στο «παιχνίδι», αν έχουμε υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό μας. Μπορεί να νομίζουμε ότι είμαστε «κακοί φίλοι» ή «κακοί υπάλληλοι» εάν δεν απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. «Οι ανήσυχοι άνθρωποι που κάνουν αυτοκριτική τείνουν να κατηγορούν τους εαυτούς τους ή να βλέπουν πράγματα υπό το πρίσμα ότι είναι αποτυχημένοι…», λέει η Λένα Ντέρχαλι, ψυχοθεραπεύτρια που ειδικεύεται στo άγχος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και είναι ο συγγραφέας του The Facebook Narcissist: How to Identify and Protect Yourself and Your Loved Ones From Social Media Narcissism. Προσθέτει ότι η τελειομανής πλευρά του άγχους μπορεί να παρακινήσει τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα (αν και ίσως όχι με τον πιο υγιεινό ή τον πιο χρήσιμο τρόπο).

Εχουμε μια κατακλυσμιαία επιθυμία να ολοκληρώνουμε τα πράγματα

Σε παρόμοια σημείωση, αν μας ενθουσιάζει το να βάζουμε «τικ» σε κάτι από τη λίστα υποχρεώσεων μας, ο έλεγχος των εισερχομένων μπορεί να μας προσφέρει την ίδια άνεση. «(Αλλά) θα μπορούσε να συνδέεται με το ότι αισθανόμαστε πελαγωμένοι σε τέτοιο σημείο ώστε κάθε μη αναγνωσμένο μέιλ να είναι μια ακόμη εργασία που συσσωρεύεται πάνω από χίλιες άλλες», λέει η Τζεν Χάρντι, αδειούχος ψυχολόγος στο Maryville του Τενεσί. Μπορεί να αισθανόμαστε συντετριμμένοι κάτω από το βάρος της ημιτελούς εργασίας (ή ειδοποιήσεων), προσθέτει.

Είμαστε εθισμένοι με το κινητό μας

Αν έχουμε ακούσει κάποιον να λέει «Αν απενεργοποιούσες απλά αυτό το τηλέφωνο…», ίσως να καταλαβαίναμε για τι μιλάμε εδώ. Η έρευνα έχει βρει ότι ο εθισμός στα smartphone μπορεί να οδηγήσει σε ανισορροπία στη χημεία του εγκεφάλου κατά την οποία οι άνθρωποι εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τα τηλέφωνά τους. Δυστυχώς, οι αρνητικές επιπτώσεις είναι εκτεταμένες, επομένως βοηθάει να γνωρίζουμε εάν αυτό είναι ένα πρόβλημα για εμάς. Η Ντούμλερ λέει ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απόσπαση της προσοχής από σημαντικές εργασίες, απογοήτευση, σπατάλη χρόνου και πολλά άλλα.

Εχουμε ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή

Μια άλλη πιθανή αιτία είναι η ύπαρξη ΙΨΔ (ή τάσεις ΙΨΔ), που περιλαμβάνει μοτίβα ανεπιθύμητων σκέψεων ή φόβων που οδηγούν σε επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές…

Σε αντίθεση με τον υπότυπο της μόλυνσης, που περιλαμβάνει το άγχος γύρω από τη μόλυνση και τα μικρόβια, ο υπότυπος της τάξης και συμμετρίας «υφίσταται όταν υπάρχει καταναγκασμός και εμμονή με τα αντικείμενα να είναι ακριβώς έτσι»», εξηγεί η Ντούμλερ.

«Οι μη αναγνωσμένες ειδοποιήσεις και οι μη οργανωμένες οθόνες τηλεφώνου συχνά προκαλούν έναν εγκέφαλο που μοιάζει με (αυτόν της) ΙΨΔ».

Εάν πιστεύουμε ότι μπορεί να έχουμε μια ασθένεια όπως αυτή ή αντιμετωπίζουμε συμπτώματα που εμποδίζουν την καθημερινότητά μας, ας σκεφτούμε να απευθυνθούμε σε έναν θεραπευτή για υποστήριξη.

«Ανεξάρτητα από τον λόγο, σας παρακαλώ να είστε ευγενικοί με τον εαυτό σας», τονίζει η Χάρντι. Αντί να λύσουμε το πρόβλημα απαντώντας το ένα μετά το άλλο στα εισερχόμενά μας, ας σκεφτούμε να επιστρέψουμε στη μεγάλη εικόνα…

… Ιδού μερικές εξηγήσεις:

Εναλλακτικά, ίσως αυτά τα συννεφάκια αριθμών στην εφαρμογή των μέιλ μας να μην μας ενοχλούν. Μπορεί να καυχιόμαστε αστειευόμενοι για το πόσα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου δεν έχουν ανοιχτεί ή για το πώς είμαστε γνωστοί στην ομάδα φίλων μας αγάπη ως «αυτή/ός που δεν απαντά ποτέ». Να τι μπορεί να πει αυτή η κατάσταση για εμάς:

Ο εγκέφαλός μας λειτουργεί καλύτερα έτσι

Ο τρόπος με τον οποίο παραμένουμε οργανωμένοι και στην εργασία μας μπορεί απλώς να φαίνεται διαφορετικός. «Μερικοί άνθρωποι οργανώνονται καλύτερα διανοητικά και επομένως δεν πάνε μπροστά με σημειώσεις, ατζέντα και συστήματα ειδοποιήσεων», λέει η Ντούμλερ. «Μπορεί να βρουν ότι αυτό τους λειτουργεί καλύτερα, τους αφήνει λιγότερο αγχωμένους και τους βοηθά να εστιάσουν τον χρόνο και την ενέργειά τους σε άλλα θέματα».

Αυτό μπορεί να συνεπάγεται εστίαση στις σημαντικές ειδοποιήσεις. «Έχουν επισημάνει τα σημαντικά και σχεδιάζουν να αγνοήσουν τα υπόλοιπα», λέει η Χάρντι.

Δεν νιώθουμε την ίδια επείγουσα ανάγκη

Ή, ίσως δεν βιαζόμαστε να ανοίξουμε τα εισερχόμενα. Καταλαβαίνουμε ότι είναι δίκαιο να χρειαζόμαστε (ή να θέλουμε) μερικές ημέρες για να απαντήσουμε.

«Μπορεί να είμαστε λιγότερο τελειομανείς και να πηγαίνουμε όπως έρχονται τα πράγματα», λέει η Ντέρχαλι. «Μπορεί να μην έχουμε τα μη αναγνωσμένα εισερχόμενα ή τη διαγραφή εισερχομένων ως προτεραιότητα και μπορεί να μην αισθανόμαστε άσχημα/ένοχοι/ντροπιασμένοι που δεν ανταποκρινόμαστε».

Η αντιμετώπιση αυτών των ειδοποιήσεων πραγματικά μας αγχώνει

Από την άλλη πλευρά, μπορεί να αποφεύγουμε να ανταποκριθούμε επειδή (αυτό) μας προκαλεί άγχος. «Ας μην υποθέτουμε ότι οι πολλές μη αναγνωσμένες ειδοποιήσεις υπονοούν ότι το άτομο είναι άνετο μ′ αυτές», λέει η Χάρντι. «[Μπορεί να είναι] πολύ αγχωμένοι για να διαβάσουν έστω και μια από αυτές». Η συσσώρευση αυτών των ειδοποιήσεων μπορεί να επιδεινώσει την ενόχληση, δυστυχώς.

Εάν παλεύουμε με αυτό, μπορεί να μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε το αποτέλεσμα για το οποίο ανησυχούμε και πώς να το χειριστούμε, προσθέτει η Ντούμλερ….

Ενώ μερικοί άνθρωποι βρίσκονται πολύ κοντά ή στον ένα ή τον άλλο τρόπο, εμείς μπορεί να «πηγαίνουμε» και με τους δυο (το κάνω και εγώ). Για παράδειγμα, μισώ να μην διαβάζω τις ειδοποιήσεις μου στο Facebook, κι αυτή τη στιγμή έχω περισσότερα από 20.000 μη αναγνωσμένα email ( πολλά είναι διαφημίσεις!) Τι λέει αυτό για εμάς;

Σύμφωνα με την Ντέρχαρλι, συνοψίζεται σε αυτό που μας κάνει να αγχωνόμαστε και στις προτιμήσεις μας. Ορισμένες ειδοποιήσεις εμφανίζονται επίσης κατευθείαν μπροστά μας, όπως αυτές που εμφανίζονται αμέσως όταν ξεκλειδώνουμε το τηλέφωνό μας.

Η Ντούμλερ επισημαίνει το άγχος των social media. «Πιθανότατα σχετίζεται με το επίπεδο ψυχικής ενέργειας, χρόνου, προσοχής και άγχους που προέρχεται από την αντιμετώπιση αυτών των συγκεκριμένων ειδοποιήσεων», εξηγεί. Αυτό έχει νόημα και για μένα: Εάν η απάντησή μου απαιτεί χρόνο και συναισθηματική ενέργεια, είναι πιο πιθανό να περιμένω να απαντήσω, ενώ μπορώ να στείλω ένα γρήγορο μήνυμα αμέσως: «Ακούγεται υπέροχο!» .

Μερικές φορές, μπορούμε απλώς να κάνουμε μια ευκολότερη επιλογή. Για την Ντούμλερ, αυτό μοιάζει σαν να εκφράζει τις σκέψεις της ζωντανά σε ένα φωνητικό μήνυμα ενώ κάνει άλλες εργασίες.

Αλλά γενικά, ας είμαστε περίεργοι. «Αν είναι το ”κουδούνισμα” ενός επαγγελματικού μέιλ που μας εκνευρίζει μετά από ώρες, τότε δεν ξέρω αν η λύση είναι να (προσπαθήσουμε να) το ανεχθούμε», λέει η Χάρντι. «Αντίθετα, η λύση μπορεί να είναι η εξεύρεση τρόπων για να υπερασπιστούμε καλύτερα όρια μεταξύ της εργασίας και της υπόλοιπης ζωής μας».