Η Άννα μαθαίνοντας για την επίσκεψη του Βαφέα στο καφενείο, πηγαίνει στο τμήμα και το αναφέρει στον Κουράκο. «Μου τα έκανε λαμπόγυαλο, με απείλησε και μην είδατε τον Παναή!Αν ξαναπλώσει χέρι πάνω στον άντρα μου, θα του το κόψω από την ρίζα!», του λέει κι εκείνος την συμβουλεύει να μην τα βάλε μαζί του, καθώς δεν συμφέρει κανέναν κάτι τέτοιο. «Θα ξανακάνω μια κουβέντα με το λεβεντόπαιδο, αλλά μέχρι να τελειώσει η δίκη, να έχεις τα μάτια σου», της τονίζει δεκατέσσερα..»
Διαβάστε πρώτοι στο pythia.gr όλα όσα θα δούμε και όλες τις εξελίξεις στη Γη τη ελιάς.
Την ίδια ώρα, ο Πότης ενημερώνει τον Λυκούργο για το συμβάν, αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να του κάνους μήνυση, αφού δεν υπάρχουν μάρτυρες, ούτε κάμερες στο μαγαζί που να τον κατέγραψαν. Η Αλκμήνη φτάνει στο σπίτι του Ορέστη, ενώ η Αντωνία για ακόμα μια φορά την παρακολουθεί. Η Ειρήνη επιστρέφει στο σπίτι και λέει στον Δημοσθένη ότι θα σταθεί στο πλευρό του Φίλιππου κατά την διάρκεια της δίκης της μάνας του κι εκείνος για πρώτη φορά δεν εξοργίζεται.
«Ειρήνη, σε αυτή τη ζωή υπάρχουν πράγματα που αλλάζουν και πράγματα που δεν αλλάζουν.. Η συγγένεια σου με τον Φίλιππο δεν πρόκειται να αλλάξει όσο κι αν χτυπάω τον κ@λο μου κάτω! Άρα; Άσε που ψιλοχαίρομαι..Όλοι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε ένα στήριγμα κορίτσι μου, δεν έχω αδέλφια και πάντα το είχα καημό! Όταν θα έχουμε φύγει και εγώ και η μάνα σου θα έχεις εκείνον…», παραδέχεται και η Ειρήνη με χαρά τον αγκαλιάζει.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Χάιδω πιεσμένη και φοβισμένη για την δίκη της κάθεται μόνη της το βράδυ και κλαίει, αλλά ο Λυκούργος την βλέπει. «Δεν θέλω να σε τυραννώ.. Ξεπέρασες τον ίδιο σου τον εαυτό για να με συγχωρέσεις. Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουμε στη δίκη, εμέ αυτό μου αρκεί…. με αγάπησες για αυτό που είμαι.. με τα στραβά μου και τα καλά μου… Ολόκληρη..», του εξηγεί κι εκείνος της απαντά:
«Χάιδω, από μικρό παιδί φοβόμουν μπας και περάσει η ζωή και πεθάνω ανυποψίαστος.. Πίστευα πως το νιάσιμο της μάνας, εκείνη η ζεστασιά που σε κάνει να νιώθεις μικρός στο σπίτι, δεν επαναλαμβάνεται. Μέχρι που γνώρισα εσένα.. Είσαι η γυναίκα μου, η σύντροφός μου, η φίλη μου, η μάνα μου, η αδελφή μου… Είσαι όλα! Και δεν πρόκειται να σε χάσω, βάλτο καλά στη γκλάβα σου!»…
