Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) αποτελεί το κεντρικό όργανο στον τομέα του περιβάλλοντος. Ο βασικός του στόχος είναι να προωθεί τη συνεργασία για τη φροντίδα του περιβάλλοντος, παγκοσμίως. Ουσιαστικά, σε πρακτικό επίπεδο, υποστηρίζει τόσο τα κράτη όσο και τους ανθρώπους να εφαρμόσουν τους στόχους της αειφόρου αναπτύξεως. Κεντρικός πυλώνας της δράσης του είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, μέσω της προστασίας και της διατήρησης του φυσικού γεωγραφικού χώρου, ο οποίος αποτελεί το περιβάλλον διαβίωσης των μελλοντικών γενεών.
Η διεθνής επιρροή του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον θα πρέπει να αυξηθεί, σύμφωνα με την άποψη που διατυπώνει η Maria Ivanova, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο University of Massachusetts Boston.
Ειδικότερα, στο άρθρο της στο Nature, αναφέρεται στην επιτακτική ανάγκη να επικεντρωθεί το εν λόγω πρόγραμμα στο πως θα βοηθήσει άλλους οργανισμούς και ιδρύματα να παράγουν περισσότερα αποτελέσματα σε σχέση με τους στόχους που αφορούν το κλίμα και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Έτσι, προτείνει τους τρόπους μέσω των οποίων θα μπορούσε το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον να αναβαθμιστεί σημαντικά και να προσφέρει το καλύτερο δυνατόν έργο.
Πρώτον, ένας τρόπος αναβαθμίσεως του ρόλου του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον θα ήταν μέσω της συγκέντρωσης των κεφαλαίων για όλα αυτά τα ιδρύματα και τους οργανισμούς που εμπλέκονται στην υλοποίηση των σχετικών με το κλίμα στόχων. Πιο συγκεκριμένα, θα μπορούσε να υποστηρίζει σημαντικές προσπάθειες αποκατάστασης των ζητημάτων που υπάρχουν σε πολλές χώρες. Η παγκόσμια δράση για το κλίμα χρειάζεται αξιόπιστα χρηματοοικονομικά δεδομένα και εργαλεία. Για το λόγο αυτό, το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον πρέπει να βοηθάει στη δημιουργία επίσημων εταιρικών σχέσεων που να επεκτείνονται σε διάφορες αντιπροσωπείες του ΟΗΕ.
Δεύτερον, θα πρέπει να αποτελέσει την έγκυρη επιστημονική φωνή για το περιβάλλον, προβαίνοντας άμεσα στη δημιουργία μιας πλατφόρμας μέσω της οποίας οι υπουργοί περιβάλλοντος θα δύνανται να ενημερώνονται για τα νεότερα σε σχέση με το κλίμα και για το πως αυτά επηρεάζουν την εκάστοτε χώρα. Πρόκειται δηλαδή για ένα ψηφιακό τρόπο βοήθειας των κρατών να προωθήσουν τις σχετικές με την αειφόρο ανάπτυξη πολιτικές. Υπογραμμίζεται δε η ανάγκη να συσταθεί μια ομάδα επιστημονικών συμβούλων παγκόσμιας εμβέλειας, η οποία θα προσεγγίζει διεπιστημονικά τα σχετικά ζητήματα.
Τέλος, το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον θα πρέπει να δημιουργήσει ένα χώρο μέσα στον οποίο θα συνεργάζονται οι διάφοροι φορείς και τα ιδρύματα. Η Συνέλευση του ΟΗΕ για το Περιβάλλον, πρέπει να γίνει ο τόπος όπου θα συζητούνται σχετικά θέματα, θα διαμορφώνονται νόμοι και θα δημιουργούνται συνασπισμοί, παρά το γεγονός ότι υπάρχει κάποια ανησυχία σχετικά με το ότι το Πρόγραμμα ενδεχομένως να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα των διαφόρων πρωτοβουλιών.
Η χώρα μας συμμετέχει στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για τη κλιματική αλλαγή και υπάρχει η πολιτική βούληση από την ελληνική κυβέρνηση για τη πράσινη ανάπτυξη.
Ειδικότερα, υποστηρίζει την άμεση υλοποίησή της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα και των στόχων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Το Εθνικό Συμβούλιο προσαρμογής στη κλιματική αλλαγή και επίσης, η δημιουργία Περιφερειακών Σχεδίων Προσαρμογής, συμβάλλουν στην ανάπτυξη του εθνικού μηχανισμού παρακολούθησης και υλοποίησης της πολιτικής που σχετίζεται με το κλίμα.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, γίνεται αντιληπτό πως η ενίσχυση του ρόλου του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), όπως αυτή προτάθηκε, είναι και προς το συμφέρον της Ελλάδας, καθώς σίγουρα μπορεί μέσω αυτού να επιταχύνει περαιτέρω την υλοποίηση των μακροπρόθεσμων στόχων που αφορούν το κλίμα.
