Μέσα στο χάος του σεισμού, η Χριστίνα ξεγεννά τη Ρίτα στη φυλακή, η οποία δυστυχώς αφήνει την τελευταία της πνοή. Το νεογέννητο σώζεται και γίνεται το “δώρο ζωής” που παραδίδεται στην αγκαλιά της Αναστασίας και του Χάρη, αλλάζοντας τη μοίρα τους.
Σας γράφω και έχω ανατριχιάσει ολόκληρη… Η ζωή και ο θάνατος χορεύουν ένα τραγικό βαλς στα επόμενα επεισόδια και ομολογώ πως χρειάστηκα χαρτομάντιλα διαβάζοντας το σενάριο. Ποιος να το φανταζόταν ότι μέσα από τη μαυρίλα της φυλακής και την οδύνη του χαμού μιας νέας κοπέλας, θα ξεπηδούσε η ελπίδα; Η κίνηση της Χριστίνας να φροντίσει αυτό το ορφανό πλάσμα δείχνει πως, παρά τα λάθη της, η μητρική της φλόγα δεν έσβησε ποτέ. Είναι από τις στιγμές που η σειρά μας θυμίζει πως μετά την καταιγίδα, βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο.
Άγιος Έρωτας Εξελίξεις: Διαβάστε πρώτοι στο pythia.gr όλα όσα θα δούμε και όλες τις εξελίξεις της σειράς.
Το εισιτήριο της ελευθερίας και η νέα αρχή
Η Χριστίνα δεν σώζει μόνο το μωρό. Μέσα στον πανικό, καταφέρνει να σώσει και τη διευθύντρια των φυλακών της Άμφισσας, μια πράξη ηρωισμού που της ανοίγει διάπλατα την πόρτα της εξόδου. Ο δρόμος προς την ελευθερία, όμως, έχει και τη σφραγίδα του Αντρέα, ο οποίος παίζει καθοριστικό ρόλο στην αποφυλάκισή της. Η γυναίκα βγαίνει έξω μεταμορφωμένη, κουβαλώντας στα χέρια της μια νέα ζωή που αναζητά στέγη και αγάπη.
Το μωρό της αδικοχαμένης Ρίτας βρίσκει τη ζεστασιά που του αξίζει στο σπιτικό της Αναστασίας και του Χάρη, οι οποίοι το υποδέχονται σαν δικό τους παιδί.
Φως στο πένθος της οικογένειας
Η άφιξη του μωρού λειτουργεί σαν βάλσαμο για τις ανοιχτές πληγές. Η οικογένεια βιώνει βαρύ πένθος, καθώς ο θάνατος του Κλεάνθη έχει τσακίσει τους πάντες. Ο πόνος και η θλίψη έχουν εγκατασταθεί στο σπίτι, όμως το κλάμα του νεογέννητου έρχεται να σπάσει τη σιωπή. Η Σμαρώ, μαζί με το νεαρό ζευγάρι, βρίσκουν ξανά νόημα και χαμόγελα μέσα από τη φροντίδα αυτού του παιδιού. Είναι η απόδειξη πως η ζωή πάντα βρίσκει τον τρόπο να συνεχιστεί, ακόμα και όταν όλα μοιάζουν χαμένα.
