Καθώς μπαίνουμε ξανά στην κανονικότητα και στην κοινωνικοποίηση, σταδιακά αφήνουμε πίσω την ρουτίνα του lockdown. Ορισμένοι ίσως σκέφτονται ότι μέρος αυτού είναι να αφήσουν πίσω και την σχέση τους.
Ήταν μια έντονη χρονιά για όλα τα ζευγάρια. Κάποιοι μπορεί να αισθάνονται πιο κοντά από ποτέ, ακόμη και να έχουν αναπτύξει αλληλεξαρτώμενες συμπεριφορές. Ωστόσο, άλλοι, είναι έτοιμοι για τον χωρισμό.
Ωστόσο αν ενοχλούμαστε εύκολα από τον σύντροφό μας, πώς μπορούμε να καταλάβουμε εάν πρέπει πραγματικά να χωρίσουμε, ή αν είναι απλώς ένα σύμπτωμα αυτής της φοβερής κατάστασης στην οποία βρισκόμασταν;
Η δρ. Κάθεριν Χέρτλεν, θεραπεύτρια ζευγαριών με ειδίκευση στην σεξουαλική θεραπεία, λέει ότι είναι ζωτικής σημασίας να εξετάσουμε αν ενοχλούμαστε μόνο με την σύντροφό μας ή με τον κόσμο γενικά, μετά την πανδημία.
«Τα ζητήματα που προκύπτουν λόγω της πανδημίας είναι πιθανό να επεκταθούν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας», λέει. Έτσι, αυτό που θα παρατηρήσουμε είναι μια γενικευμένη ένταση και άγχος – ίσως σε χαμηλό επίπεδο – αλλά δεν θα είναι μόνο στη σχέση μας.
«Θα είναι λίγο στη δουλειά, λίγο στο σπίτι, λίγο εδώ, λίγο εκεί. Είναι αυτή η γενική αίσθηση δυσαρέσκειας. Έτσι ξέρουμε ότι ό, τι περνάμε οφείλεται στην πανδημία και όχι στην σχέση μας».
Από την άλλη πλευρά, εάν παρατηρήσουμε ότι οι «συναγερμοί μας ανάβουν» μόνο κοντά στον σύντροφό μας – ειδικά ως αντίδραση σε κάποια συγκεκριμένη συνήθεια ή χαρακτηριστικό – αυτό είναι ένδειξη για ένα στοιχείο που χρειάζεται να δουλέψουμε στην σχέση.
Μεταξύ των πελατών της, η δρ. Χέρτλεν παρατηρεί συχνά ότι η πανδημία έχει επιδεινώσει ή «φωτίσει» προβλήματα που υπήρχαν πριν, αντί να δημιουργήσει νέα ζητήματα.
«Το ζήτημα της έλλειψης προσοχής, για παράδειγμα, γίνεται πιο αισθητό όταν υπάρχει περισσότερος χρόνος να είμαστε μαζί με τον σύντροφό μας», λέει. «Μπορεί να είναι κάτι που παλιά εξηγούσαμε με τα προγράμματα εργασίας, αλλά αν είμαστε στο σπίτι και το πρόγραμμα είναι λίγο πιο ευθυγραμμισμένο, τότε μπορεί να κάνουμε μερικές δύσκολες ερωτήσεις όπως: «Και τώρα γιατί δεν με προσέχει;»
Ήταν μια δύσκολη χρονιά για όλους, προσθέτει, αλλά πριν αποφασίσουμε να κόψουμε τα δεσμά σε μια σχέση, ίσως θα ήταν καλό να κάνουμε μια παύση και να το σκεφτούμε λίγο ακόμα.
Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβουμε τι πραγματικά θέλουμε και τι χρειαζόμαστε. Το δεύτερο βήμα είναι να το κοινοποιήσουμε στον σύντροφό μας, χωρίς θυμό ή κρίση. «Ένα από τα πιο συνηθισμένα πράγματα που ακούω είναι: ”Δεν πρέπει να γνωστοποιώ τις ανάγκες μου, ο σύντροφός μου πρέπει να γνωρίζει, γιατί είμαστε μαζί τρεις μήνες / τέσσερις μήνες / 10 χρόνια”, λέει η Δρ. Χέρτλαιν. Και τους απαντάω: «Ακούστε, ο σύντροφός σας δεν μπορεί να διαβάσει το μυαλό σας».
Ας δώσουμε μερικές προσπάθειες στον σύντροφό μας για να ικανοποιήσει αυτές τις ανάγκες, μιας και όλοι έχουμε εξαντληθεί από την πανδημία. Αλλά αν δεν αποδώσει ούτε αυτό, μπορεί να είναι σημάδι ότι ήρθε η ώρα να χωρίσουμε.
«Ας θυμόμαστε εκείνες τις περιπτώσεις όπου έχουμε εκφράσει τις ανάγκες μας και αν φτάσουμε έως τρεις, τέσσερις, πέντε φορές όπου το είπαμε και δεν αλλάζει κάτι, τότε είναι λογικό να νιώσουμε απογοητευμένοι», λέει η δρ Χέρτλαιν. «Τότε ίσως αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι αγαπάμε πολύ τον σύντροφό μας, αλλά δεν μπορεί να μας δώσει αυτά που χρειαζόμαστε».
Οι χωρισμοί είναι συχνά δύσκολοι, αλλά η δρ Χέρτλαιν πιστεύει ότι υπάρχουν μερικά βήματα που πρέπει να γίνουν για να είναι όλα πιο ομαλά. «Το να βγούμε έξω από το σπίτι στην μέση της νύχτας και να μην πούμε στον σύντροφό μας που πάμε, θα είναι πιθανότατα μια παρορμητική απόφαση», λέει. «Νομίζω ότι είναι καλό να είμαστε προσαρμοστικοί».
Μπορούμε να εκφράσουμε στον σύντροφό μας ότι η πανδημία μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι θέλουμε κάτι διαφορετικό, λέει, εκφράζοντας παράλληλα ευγνωμοσύνη για όλα όσα μας έχουν δώσει. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε την πραγματικά δύσκολη χρονική περίοδο που περάσαμε μαζί, καθώς και να μιλήσουμε για το πώς μπορεί να θέλουμε να είμαστε τμήμα της ζωής του άλλου.
«Η πανδημία ήταν πραγματικά δύσκολη (περίοδος) για πολλούς ανθρώπους και θέλω να βεβαιωθώ ότι όλοι όσοι προχωρούν μαζί, αναγνωρίζουν την τεράστια δυσκολία που πέρασαν μαζί», λέει η δρ. Χέρτλεν. «Αυτό το άτομο θα είναι μέρος της ζωής μας, επειδή ήταν μέρος της ζωής μας σε αυτή την ασυνήθιστη σελίδα της ιστορίας».
