Δημοσιεύθηκε: 5 Ιουλίου 2021 15:15
Ο Γιώργος Ασημακόπουλος μια ανάσα πριν από τον μεγάλο τελικό του Survivor 4, βρέθηκε στο Σου Κου Family και μίλησε για την εμπειρία που έζησε.
Survivor 4 – Γιώργος Ασημακόπουλος: «Δεν με νοιάζει καθόλου που δεν έφτασα στο τέλος – Μόλις είπε ο Λιανός ότι αποχωρώ, λυτρώθηκα».
«Ήταν 6μιση μήνες το Survivor για μένα. ,Είναι πολύ ωραία όμορφη εμπειρία αλλά πολύ δύσκολη».
«Υπήρχαν μέρες δύσκολες, μου είχε περάσει από το μυαλό να γυρίσω πίσω, αλλά μπορώ να πω και ένα μπράβο σε εμένα, γιατί ήταν άθλος. Είχα ένα άλλο lifestyle. Μου είχε τύχει να ξυπνάω το βράδυ και να έχω ποντίκια στα αυτιά μου και φίδια, μικρά και μεγάλα».
«Δεν με νοιάζει καθόλου που δεν έφτασα στο τέλος. Μόλις είπε ο Λιανός ότι αποχωρώ, λυτρώθηκα. Είναι ένας εγκλεισμός. Έχω πάθει κρίση πανικού, μου βγήκε το συναίσθημα ότι δεν είμαι ελεύθερος. Ήταν ψυχοπλάκωμα. Ένιωσα πίεση, από τα αγωνίσματα, την πείνα, τις κακουχίες. Την πείνα την ξεγελάγαμε με την καρύδα, είχα σοβαρό πρόβλημα με την καρύδα, είχα βγάλει σκουλήκι, παράσιτο στο στομάχι μου».
Η συγνώμη στον Τριαντάφυλλο
«Ζήτησα συγγνώμη αν έκανα κάτι που τον ενόχλησε. Το είχα πει και στην καλύβα ότι το παρακάναμε, ένιωθα και τύψεις με την παράσταση που κάναμε για εκείνον. Ο Τριαντάφυλλος με το που έφτασα μου μίλησε. Είναι ένα παιχνίδι που με όλα τα παιδιά είμαι και θα είμαι φίλος».
«Κάποιες πλευρές που είχα στο παιχνίδι, ή κάποιες φορές που το παρατράβηξα ήταν και μια άμυνα, ήθελα να προστατεύσω τον εαυτό μου. Στο παιχνίδι τους βοήθαγα όλους, ειδικά στην αρχή με τον Κόρο, τον Κώστα και τη Σοφία. Είμαι πολύ δοτικός και το κάνω από την καρδιά μου»
Για τα χρήματα που δώρισε στο Make A Wish είπε:
«Είχα σχεδιάσει από την αρχή να δώσω τα χρήματα για καλό σκοπό. Επειδή στο παιχνίδι δεν είχαμε καμία επαφή, εγώ όταν έπεφτε ο ήλιος, πήγαινα στην καλύβα σε μια γωνία, έκλεινα τα μάτια μου και έβλεπα την οικογένειά μου. Είχα δει στο όνειρό μου τον αδερφό μου τον Αλέξανδρο και μου βγήκε το συναίσθημα ότι θέλω να βγω έξω και να τον τιμήσω».
«Αυτός ο πόνος δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Είναι δύσκολο να βλέπω τους γονείς μου στεναχωρημένους, Δεν το εύχομαι σε κανέναν Θεέ μου να πάθει αυτό το κακό. Αυτοί είναι οι μαχητές της ζωής, όχι εμείς που ήμασταν σε ένα παιχνίδι. Πιάνω τον εαυτό μου και λέω μην είσαι χαζός, πάμε παρακάτω και ευτυχώς που έχω την υγεία μου και τους ανθρώπους μου».
