Πόσες φορές δεν σκέφτηκες, ότι δεν θα χάσεις και κάτι εάν αφήσεις μια επαγγελματική ευκαιρία ανεκμετάλλευτη, γιατί δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. Πόσες φορές, έχεις αφήσει την καριέρα σου πίσω, για οικογενειακούς λόγους, για να φροντίσεις τα παιδιά, ή γιατί απλά εσύ πρέπει να κάνεις πίσω; Μήπως όμως αυτές οι θυσίες, μικρές ή μεγαλύτερες, για λίγο ή περισσότερο χρόνο είναι τελικά πολλές;
Γιατί οι θυσίες, που κάνουν οι γυναίκες στην καριέρα τους είναι κάτι φυσιολογικό, ως και αναμενόμενο;
Εκτός από τις γυναίκες που αφήνουν την εργασία τους εντελώς για ένα διάστημα λόγω της γέννησης και της ανατροφής των παιδιών, υπάρχουν ακόμη περισσότερες που ενώ εργάζονται, υποχωρούν και λένε συνέχεια «όχι» σε επαγγελματικές ευκαιρίες που τους προσφέρονται.
Από τα πολύ απλά, «δεν μπορώ να αναλάβω ένα project και να μένω στην εταιρία έως αργά τα βράδια», ή «δεν μπορώ να παρευρεθώ σ’ αυτό το ταξίδι», «δεν μπορώ να αναλάβω έναν απαιτητικό πελάτη», οι υποχωρήσεις ξεκινούν και δεν τελειώνουν έως ότου τα παιδιά φτάσουν στο Πανεπιστήμιο ή μεσολαβήσει ένα διαζύγιο.
Φυσικά, δεν θα αμφισβητήσει κανείς οτι υπάρχουν και οι γυναίκες καριέρας, που αφοσιώνονται στο επαγγελματικό τους μέλλον, αποκτώντας συνήθως στην πορεία αμφιβολίες ή τύψεις για τις επιλογές τους. Σκέψεις όπως «θα ήθελα να προλάβω αυτήν την προπόνηση», «οι άλλες μαμάδες ήταν παρούσες στο πάρτι και μόνο εγώ δεν πρόλαβα», «μα καλά, πώς μπορεί εκείνη και τα καταφέρνει όλα και εγώ δεν προλαβαίνω τίποτα» και άλλα παρόμοια.
Ευτυχώς, αυτό έχει αρχίζει να αλλάζει. Οι νεώτερες γενιές θεωρούν φυσιολογικό και αποδέχονται το γεγονός ότι μια γυναίκα θέλει να διατηρήσει ένα επίπεδο ζωής και μετά την γέννηση των παιδιών της. Οτι έχει δικαίωμα να έχει φιλοδοξίες και να τις επιδιώκει αλλά κυρίως, οτι ο ποιοτικός χρόνος με την οικογένεια υπερτερεί του ποσοτικού. Το σημαντικό είναι να περνάς ουσιαστικές στιγμές με την οικογένειά σου, όχι να πνίγεις την προσωπικότητα σου πίσω από την μονομερή διατήρηση της οικογενειακής ευημερίας και ευτυχίας. Γι’ αυτό χρειάζονται τουλάχιστον δύο!
Η ζωή και οι υποχρεώσεις δεν τελειώνουν ποτέ. Πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν το υπολόγισες και εμφανίστηκε την τελευταία στιγμή. Ξέρεις κάτι όμως; Δεν πειράζει!
Δεν πειράζει εάν το σπίτι σου δεν είναι σαν εξώφυλλο περιοδικού, να μην τρέχεις μόνο εσύ τα παιδιά στις υποχρεώσεις τους, ακόμη και να μην έχεις προλάβει να μαγειρέψεις κάποιες φορές… Όχι δεν θα πέσει φωτιά να σε κάψει… και ο κόσμος θα συνεχίσει να γυρίζει!
Το σημαντικό είναι να υπολογίζεις και τις δικές σου ανάγκες σου. Να διεκδικήσεις την καριέρα σου, να βρεις χρόνο για τον εαυτό σου και να δώσεις το δικαίωμα στον εαυτό σου να μην αγχώνεται! Δεν είσαι εσύ αυτή που πρέπει να καλύπτεις συνεχώς τα κενά των άλλων, τις δικές τους ελλείψεις ως γονείς, ως σύντροφοι, ως επαγγελματίες.
Και κυρίως σταμάτα να πιστεύεις ότι οι υποχωρήσεις, που είναι μέρος της ζωής και δή της έγγαμης, είναι κυρίως δική σου δουλειά και «είσαι μια χαρά» μ’ αυτό, γιατί είναι οικογένεια σου. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να στρεσάρεις τον οργανισμό σου, να καταπιέσεις τα συναισθήματά σου και όλο αυτό να εκραγεί κάποια στιγμή. Προσπάθησε να βρεις την ισορροπία μεταξύ της προσωπικής ζωής και της καριέρας σου. Παντού υπάρχει μια χρυσή τομή!
Δείξε στους κοντινούς σου ανθρώπους ότι οι υποχωρήσεις είναι αμοιβαίες σ’ όλα τα επίπεδα, στις σχέσεις, στην οικογένεια, στο επαγγελματικό σου περιβάλλον. Γιατί είναι πολύ δύσκολο να κατακτήσεις αυτά που επιθυμείς εάν δεν υπάρχει σεβασμός απέναντι σε σένα και στα όνειρά σου. Διεκδίκησε τα και πίστεψε σε σένα!
Τόλμησε να δεχθείς την προαγωγή, μια καινούργια εργασία ή ακόμα και μια αλλαγή καριέρας. Μην μένεις στάσιμη! Και θα δεις ότι σύντομα όλοι γύρω σου θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και θα σε θαυμάζουν περισσότερο.
Πάρε τον χρόνο σου, εκπαιδεύσου σε καινούργιους τομείς, μάθε ότι σου χρειάζεσαι για το νέο σου ξεκίνημα και δώσε χώρο στον εαυτό σου. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσεις και να ζήσεις τα δικά σου όνειρα γιατί αξίζεις κι εσύ κάποιες υποχωρήσεις και θυσίες από τους άλλους!
